TY - JOUR ID - 32810 TI - زبان دین از منظر علامه طباطبایی JO - جاویدان خرد JA - IW LA - fa SN - 2251-8932 AU - شهیدی, شهاب AD - دانشجوی دکتری فلسفه دین دانشگاه تهران Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 12 IS - 28 SP - 61 EP - 84 KW - علامه طباطبایی KW - زبان عرفی KW - محکم KW - متشابه KW - تأویل DO - N2 - زبان دین از جمله مسائل مهم در حوزه دین‌پژوهی است. در این مقاله موضع علامه را در خصوص زبان دین بررسی می‌کنم. تفحص در مباحث معرفت‌شناسانه و هستی‌شناسانه و رویکردهای علامه در تفسیر قرآن از جمله مباحث محکمات، متشابهات و تأویل از جمله منابع ما در این تحقیق است. برخی نویسندگان معتقدند که قرآن گرچه از زبان عرفی بهره می‌گیرد، اما این زبان برای فهم قرآن کافی نیست و از این‌رو بعضی زبان قرآن را زبان ترکیبی و بعضی دیگر نیز زبان عرفی خاص می‌نامند. به نظر می‌رسد اگر زبان عرفی به خوبی تفسیر و تعریف شود، نیاز به نظریات «زبان ترکیبی» و «زبان عرفی خاص» نیست. می‌توان گفت که زبان قرآن، «زبان عرفی» است و راه دستیابی به لایه‌های عمیق‌تر قرآن، تزکیه و تطهیر نفس است نه کاوش در کلمات و عبارات قرآن. در این مقاله ما با کاوش در آثار علامه، موضع ایشان را درباره واقعنمایی گزارههای دینی آشکار می‌کنیم UR - http://www.javidankherad.ir/article_32810.html L1 - http://www.javidankherad.ir/article_32810_bdf99e9c61d32926af39795f8a5b0ba2.pdf ER -