TY - JOUR ID - 85276 TI - مفهوم شناسی «فطرت» و نفی ادرکات فطری در اندیشه سینوی JO - جاویدان خرد JA - IW LA - fa SN - 2251-8932 AU - مؤمنی, مصطفی AD - استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه علم پزشکی مشهد Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 15 IS - 34 SP - 161 EP - 178 KW - ابن‌سینا KW - فطرت KW - تجربه KW - معرفت حسی KW - ادراکات فطری DO - 10.22034/iw.2019.85276 N2 - مفهوم «فطرت» از مفاهیمی است که در زبان فلاسفه اسلامی و غربی بیان شده است. در منابع اسلامی نیز در خصوص رابطه انسان با دین در آیات قرآن و روایات نیز آمده است. پیرو کاربرد اخیر، نظریه فطرت در اندیشه متاخرین از جمله مطهری به نحوی مطرح و پرداخته شده که در اندیشه فلسفی مسبوق به سابقه نیست. در فلسفه غرب در قالب اندیشه «ادراکات فطری» بیان شده است. هر چند در اندیشه فلاسفه اسلامی از جمله ابن‌سینا مکرر «فطرت» به کار رفته است ولی بر هیچکدام از دو معنای فوق دلالت ندارد. این مقاله ضمن بیان معنا و کاربرد فطرت در تفکر سینوی به رد این انگاره که وی قائل به ادراکات فطری- اعم از تصوری و تصدیقی- است پرداخته است. فطرت در عبارات شیخ به معنای نوعی استعداد و نیز طبیعت هر قوه ادراکی که استعداد خاص خود را داشته و مشوب به هیچ مدرَکی غیر خود نگشته است، اطلاق شده است؛ او از «فطرت عقل» و «فطرت وهم» نام می‌برد. فطرت به معنایی که متاخرین، معطوف به گرایش دینی انسان، مطرح نمودند در ابن‌سینا و فلاسفه متقدم اسلامی مطرح نیست. در عبارات ابن‌سینا نیز شواهد و دلایل زیادی بر نفی هر گونه معرفت فطری، به معنی دکارتی آن، وجود دارد. علم انسان از معرفت حسی شروع می-شود و هیچ گونه ادراکی قبل از محسوسات در ذهن و لوح ضمیر انسان منقوش نیست. UR - http://www.javidankherad.ir/article_85276.html L1 - http://www.javidankherad.ir/article_85276_49709defa93dcaac49086e69bacc2c68.pdf ER -