بسیطالحقیقه یکی از قواعد مهم حکمت متعالیه است که ملاصدرا به اثبات و تبیین برهانی آن پرداخته است. این قاعده، اهمیت بسیاری در تبیین و حل مسائل گوناگون فلسفی دارد و از دو بخش واجدیت همه صفات کمالی و سلب نقائص آنها تشکیل شده است. شیخ احمد احسائی انتقاداتی را به هر دو بخش این برهان وارد میداند. انتقادات احسائی به قسمت اول این قاعده، ناشی از خلط و مغالطه در بازگشت سلب نقائص و صفات سلبی به ایجاب و دارا بودن صفات کمالی، نبود تعدد جهات و حیثیات در وجود بسیط و سالبه محصله بودن سلب نقائص و نه موجبه معدوله بودن آنهاست. انتقادات احسائی به قسمت دوم این قاعده نیز ناشی از شیئیت وجودی نداشتن اعدام و سلوب، لذا وجود خارجی نداشتن آنها و تعلق اراده خداوند به همه موجودات حتی صورتهای ذهنی است.
موسوی, سید محمد, & صیدی, محمود. (1395). بررسی و نقد انتقادات شیخ احمد احسائی به «قاعده بسیطالحقیقة کلالاشیاء» در حکمت متعالیه. جاویدان خرد, 13(29), 155-169.
MLA
سید محمد موسوی; محمود صیدی. "بررسی و نقد انتقادات شیخ احمد احسائی به «قاعده بسیطالحقیقة کلالاشیاء» در حکمت متعالیه". جاویدان خرد, 13, 29, 1395, 155-169.
HARVARD
موسوی, سید محمد, صیدی, محمود. (1395). 'بررسی و نقد انتقادات شیخ احمد احسائی به «قاعده بسیطالحقیقة کلالاشیاء» در حکمت متعالیه', جاویدان خرد, 13(29), pp. 155-169.
VANCOUVER
موسوی, سید محمد, صیدی, محمود. بررسی و نقد انتقادات شیخ احمد احسائی به «قاعده بسیطالحقیقة کلالاشیاء» در حکمت متعالیه. جاویدان خرد, 1395; 13(29): 155-169.